"Dla mnie też... "

      "Dla mnie też niezbyt łaskawy był dzień.
       Dla mnie też za długa zima i zła.
       Dla mnie też, ale przyznaj, że w sumie się żyje cudnie.
       I przestań wyć!"

Są takie dni, kiedy naprawdę mam ochotę rzucić wszystko w jasną cholerę… Paru kretynom z mojego otoczenia dać kolokwialnie w mordę, lub przynajmniej powiedzieć kilka gorzkich, aczkolwiek szczerych słów. Bez cenzury, gryzienia się w język i silenia na uprzejmość. Potem przydałoby się, by mi ktoś na moment wyłączył jeszcze zmysły. Bym wracając do domu tramwajem nie musiał słuchać tych żałosnych rozmów prowadzonych przez istoty bezczeszczące nazwę gatunku określanego jako homo sapiens… Cytując Mistrza Twaina: "Są chwile, gdy chciałoby się powiesić cały rodzaj ludzki i skończyć tę farsę".

Odczuwam coś, co określiłbym jako "zmęczenie materiału"… Potrzebuję urlopu, wyjazdu, i odcięcia się na moment od tego wszystkiego co MUSZĘ codziennie robić. A niekoniecznie może chcę.

Ech… Ponarzekałem sobie. "… ale przyznaj, że w sumie się żyje cudnie". Jutro wstanie nowy świt.